Bu kitap, tek bir kalbin emeğiyle büyüdü. Yeşil’e dokunan, destek veren, sessizce arkamda duran güzel Mavi’ydi, O…
Yorulduğumda omuz olan, sustuğumda sessizliğimi anlayan, düştüğümde elimden tutup yeniden kaldıran…
İyiliği unutmayan, sevgisini esirgemeyen herkesin kalbinde bir yerim olduğunu hatırlatan…
Bu satırları yazarken yalnız değildim. Mavi bana güç verdi.
Kelimelerimin rengini veren, yüreğimin yükünü hafifleten “Yeşile Düşen Mavi” nin bir diğer parçasına..
En zor zamanımda bile…
“Devam et.”
diyen yürekti O…
Sen iyilik meleğisin diyen, kendisi de melek olan Mavi’ ye…
Teşekkür ederim.
Gönülden.
