Her bitiş, içinde gizli bir başlangıç taşır. Bazen göremezsin, bazen kabullenemezsin. Ama zaman sana gösterir ki; yıkıntıların üzerine en güçlü yapılar kurulabilir.
Sıfırda kaldığında, önünde iki yol vardır. Ya geçmişe saplanıp kalırsın ya da yeniden kurmaya cesaret edersin. Ben yeniden kurmayı seçtim. Çünkü biliyorum, hayat bana kaybettirdikçe aslında öğretiyor. Her kayıp, yeni bir değerle geri dönüyor.
Sıfırdan kurulan hayat, eskisinden farklıdır. Artık daha bilinçli seçimler yaparsın. Yanına alacağın insanları, peşinden gideceğin hayalleri, kuracağın bağları daha dikkatle seçersin. Çünkü neyin değerli olduğunu kaybettiklerinde öğrenmişsindir.
Ben sıfırdan başladığımda, önce kendimi inşa ettim. İçimdeki eksikleri, kırıkları, yaraları onardım. Ve fark ettim ki; insan önce kendini tamamlamadan kimseye, hiçbir şeye tam anlamıyla varlık veremez.
Sıfırdan kurulan hayatın güzelliği işte burada…
Geçmişin yüklerinden arınmış, kendi seçimlerinle şekillenmiş, tertemiz bir sayfa…
Ve o sayfaya yazacağın her şey, artık gerçekten sana ait.
Peki sen?
Hiç sıfırdan başladın mı?
