Bir gün döner diye bekledim,
Meğer gittiğin yerden adım bile çevirmemişsin.
Ben seni kalbimde büyüttüm,
Sen beni başkasının gölgesine gömmüşsün…
Ellerimde titreyen bir gerçeğin soğuk izi var,
Yüzüne bakınca gördüm,
Yıllardır sevdiğim sen değilmişsin aslında.
Ben hayaline sarılmışım,
Sen başkasının omzunda ısınırken…
O geceyi unutamıyorum;
Adını anarken içimin nasıl sustuğunu…
Gözlerimdeki ışık sönmüştü,
Ne söylesem boğazımda düğümlenmişti.
Bir yabancının nefesi düşmüş yüzüne,
Benim yıllarca dokunamadığım yüzüne…
İşte o an anladım…
Aşk bazen ölmez,
Ama insan ölür içinde.
Bana kalan yalanlarındı,
Senin değil, söylediklerinin iziyle yandım be kadın.
Bana kalan yalanlarındı,
Gerçeği duysam da inanamadım,
İnanmasam da dayanamadım.
Bir ben öldüm o gecede,
Sen ise hiçbir şey olmamış gibi yoluna devam ettin…
Sıfır olmak kolay değilmiş,
Hele ki sevdiğin tarafından hiç edilince…
Ama anladım artık;
İnsanı en çok güvendiği kırarmış,
En çok sevdiği çökerirmiş.
Ben senden sonra
Bir’de değil,
Hiçlikte kaldım.
Kalbimi topladım ama
Yarası hep sana çıktı.
Her adımda ihanetin
Ayak izleri vardı.
Nereye gitsem karşıma çıktın,
Ama hiç yanımda durmadın.
Kendime kızıyorum bazen…
“Bu kadar sevme!”
diyorum.
“Bu kadar inanma!”
diyorum.
Ama aşkın dili yok ki…
Aşk hesap bilmez,
Mantık dinlemez,
Kime gideceğini bilmez.
Ben seni kalbimle seçtim,
Sen beni kalpsizliğinle vurdun.
Her hatıranda kanadım,
Her gülüşünde yıkıldım.
Seninle değil,
Senin yokluğunla yaşadım.
Bana kalan yalanlarındı,
Bir ömrün içine sığdı bu ihanetin acısı.
Bana kalan yalanlarındı,
Ben gerçekleri öğrendikçe küçüldüm,
Sen yalanlarınla büyüdün içimde.
Bir ben öldüm o gecede,
Sen ise hayatına hiç ara vermedin…
Bir gün sessizliğimin nedenini sorarsan,
Bil ki cevap çoktan gömüldü içime.
Ben seni sustum yıllarca,
Sen beni yalanlarınla konuşturdun.
Ve şimdi anladım…
Sevda değilmiş bizi yıkan,
Yeminlerin arkasına sakladığın
O temiz görünen ihanetmiş.
Ben seni affetmek için değil,
Kendimi öldürmemek için sustum.
Ama bil be kadın…
Gidişine değil,
İnanışımadır en büyük acım.
Bana kalan yalanlarındı…
Bir tek sana inanmıştım…
O da meğer en büyük yanlışımmış.
Bana kalan yalanlarındı…
Sen gülerek gittin,
Ben sessizce öldüm o gece…
