Bana ne diyemem,
Yutkunamam haksızlıkta…
Beşikte ağlayan bir çocuğun ağlamasını,
Duymadan geçemem sokaklardan.
Evsizin gözünü görüp
“Şükür bu günüme” diyemem,
Üşüyen bir bedende titreyemem ben,
İçim titrer, dayanamam…
Yardım isteyen ele sırtımı dönsem
Aynam yüzüme tükürür,
Kaldıramam.
Haksızlığa “amin” deyip susamam,
Şerefsizliğe mühür basıp
İzleyemem kenardan.
Dilim yanar, kalbim çürür yapamam.
Ben seversem…
Ölümüne severim.
Yarım sevemem, eksik sevemem,
Bir ayağım kapıda sevemem.
Ama nefret…
Nefret etmeyi beceremem,
Huyum batsın, kurusun,
Lanet olsun beceremem.
Kimseye yaranmayı bilmem,
Süslenip sevgi dilenmem,
Rabbim beni nasıl yazdıysa
Öyleyim ben, silinip yeniden yazılamam.
Allah korkusu taşırım,
Kul korkusu taşımam.
Kimseye boyun eğmem,
Eğilirsem sadece secdede eğilirim,
Başka çare yoksa değil,
Başka çarem O olduğu için…
Kalbimi çaldılar diye
Dünyayı suçlayamam,
Fail arayamam,
Kalp kırıldı diye cellat kesilemem.
Neyim varsa alın,
Toplayın, götürün…
Zaten “hayır” diyemem,
Diyemem çünkü içim kaldırmaz.
“Siz mutlu olun, ben ölürüm” demem,
Çünkü acındırmak bana haram,
Ama “yaşayamam” da diyemem,
Nefesim olmasa da umutla solurum.
Kurda, kuşa, yolda kalana
Koşmadan duramam,
Elim cebime gider düşünmeden,
5 kuruşum kalır,
Onu da uzatırım,
Yok olurum, sıfır olurum,
Ama “yok” diyemem…
Ben kusursuz değilim,
Olduğunu söyleyenin yalanı büyük.
Ayıbım var, hatam var, günahım var,
Ama vicdanımın üstünü örtme huyum yok.
Allah büyük, affeder elbet derim,
Ben affederim,
Size de affettirin derim…
Çünkü kin taşımak benim harcım değil,
Ben toprağa yük değil,
Dua bırakmak isterim.
Ben buyum…
Kimi zaman yük,
Kimi zaman yara,
Kimi zaman ilaç…
Yoran da benim,
Yara saran da…
Değişemem.
Değiştiremem kendimi,
Çünkü ben insanı seviyorum,
Kıranı bile, kıranını bile…
Ben buyum…
Yürekten konuşan,
Dizini bükmeyen,
Vicdanını satmayan,
İnsan kalmayı zırh bilen bir garip.
Ne eksik olmak utancım,
Ne fazla olmak gururum…
Deliyim,
Çünkü akıllılar gibi susmayı bilmiyorum.
Gördüğüm haksızlığa kör kalamıyor,
Duyduğum acıya sağır olamıyorum.
Deliyim,
Çünkü kalbim hala inanıyor insanlığa.
Kötülüğe rağmen iyi kalmayı seçiyorum.
Kime dokunsam yanıyorum,
Kimseye dokunmasam da içim yanıyor.
Deliyim,
Dedim ya seversem tam severim.
“Yetmez” diyenlere bile yetmeye çalışırım.
Yarımı sevmem, eksik sevemem,
Çünkü kalbim tamdır,
Tam verir kendini.
Deliyim,
Çünkü cebimde son kalanla paylaşmayı seçiyorum.
Sıfır olmayı göze alıp,
Bir başkasını mutlu etmeyi…
Ben buna delilik demem,
Vicdan derim. Siz ne derseniz saygım var derim.
Deliyim, evet,
Ama kalbim temiz mi size kalmış…
Dünyaya inat, insana inat,
İnsan kalmayı seçiyorum.
Ben buyum.
Rabbim böyle yazmış, bu Ademoğlunu..
Ben altına imzamı attım.
