-
”Kısa bir ara…”Ben Buyum”
Bana ne diyemem,Yutkunamam haksızlıkta…Beşikte ağlayan bir çocuğun ağlamasını,Duymadan geçemem sokaklardan. Evsizin gözünü görüp“Şükür bu günüme” diyemem,Üşüyen bir bedende titreyemem ben,İçim titrer, dayanamam… Yardım isteyen ele sırtımı dönsemAynam yüzüme tükürür,Kaldıramam. Haksızlığa “amin” deyip…
-
11.BÖLÜM — İlkbaharın Gölgesi – Beyaz’ın köye dönüşü
Yağmur üç gün boyunca hiç durmamıştı. Köyün girişindeki toprak yol çamura dönmüş, dere taşmış, köprüye giden patika kaplanmıştı.Beyaz, otobüsün camından dışarı bakarken elleri dizlerinin üzerinde kenetlenmişti.Sanki ellerini bıraksaydı, kalbi yere düşecek kadar…
-
10.BÖLÜM — Dönmeyen Tren
Şehir, insanı önce yutar, sonra unutur.Ben yutuldum. Geldiğim ilk gün, istasyonun üzerinde asılı duran tabelaya bakakaldım.Yabancıydı.Kelimeleri tanıyordum, hayatını değil. Kalabalık bir tren daha geldi.İçinden insanlar taştı.Bir telaş, bir koşuşturma… herkes yetişmeye çalışıyordu.…
-
9.BÖLÜM — Köprüye Bırakılan Mektup
Gece, köyün üzerine ağır bir sessizlik gibi çökmüştü. Ay görünmüyor, yıldızlar bile sanki bu geceden uzak durmak istiyordu. Kamyonu köprünün birkaç metre gerisine parkedip motoru kapattığım anda, duyduğum ilk şey kendi kalbimdi.…
-
8.BÖLÜM — Kışın Sessizliği
Kış, insanın üstüne yalnızlık gibi çöker.Soğuk; sadece havada değil, kalpte de başlar. KARA… Yıllar geçti… Her sabah aynı köprüden geçtim,Aynı taşın üzerine oturdum,Aynı suyun akışını izledim… Ama hiçbir şey aynı değildi. Kamyon…
-
7.1.BÖLÜM — Kara’dan Cevap… “Sesini İçimde Taşıdım”
Beyaz atkıyı boynuma sardığım an, önce soğuğu hissettim…Sonra onun kokusunu. Bir insanın kokusu bile bazen bir cevaptır.Gitmediğini, gitmek istemediğini seslenen bir cevap. Ama o gitmişti. Sessizlik, insana bazı gerçekleri zorla öğretir.Ben öğrenirken…
-
7.BÖLÜM – Mektup
Beyaz o gece uyumadı. Sobanın içindeki közler yavaş yavaş sönüyor, gölgeler duvar boyunca yürüyordu.Köy sessizdi.İnsan sessizdi.Ama içinde uğuldayan bir fırtına vardı. Masaya bir kağıt serdi.Kalemi eline aldığında parmakları titredi. “Ne yazacağım?Hangi kelime…
-
6.BÖLÜM – Kara’nın Uykusu
Kamyonun motoru sustuğunda, şehir hala gürültüsüne devam ediyordu.Kara için sessizlik, köydeydi. Şehirde sessizlik yoktu; sadece kalabalığın içindeki yalnızlık vardı. Kamyonun içine çökmüş bir tükenmişlik… Gecenin yarısıydı. Farları kapattı.Camın buğusuna kendi nefesi vurdu.Silecek…
-
5.BÖLÜM – Yarım Türkü
Beyaz’ın çocukluğu, karanlık bir evin içindeki tek ışık demetiydi.Dışarıda hep rüzgar eserdi; içeride hep sessizlik olurdu. Evin duvarları yorgundu, tavanı sarkmış, soba borusu yamuktu.Ama mutfakta bir sıcaklık vardı.Annesi. Annesinin sesi, Beyaz’ın ilk…
-
4.BÖLÜM – Bir gün döneceğim
Toprak henüz soğuktu.Bahara daha haftalar vardı ama derenin içinden gelen ses, doğanın uyanmak için sabırsızlandığını söylüyordu. Köyün altında yeni bir köprü yapılıyordu.Taşlar üst üste dizilmiş, çamurla harç karılmış, iki yakayı birleştirecek bir…
