-
”Mavi Küller”
Bir seni sevdim ben, ömrümün en ağır yerinden…Bir seni sakladım, herkes giderken içimden…Senden kalan her iz, içimde bir yangın şimdi,Kül olmadı yüreğim… hala senle tutuşuyor gizli gizli. Bir gidiş dedin, dünya elimden…
-
”Mavi Gözlerine Tutundum”
Mavi gözlerine tutundum bir gün,Sancıdı içimde yıllardır susturduğum dün…Yeşil ellerinde bir ömür aradım,Biri umut oldu bana, biri yaramın adını aldı. Gittin…Ne mavi eskisi gibi parlak kaldı,Ne yeşil toprağında yeniden filiz verdi.İkisi de…
-
”Ah Canım”
Ah canım…Mavi’ye vuruldum da, Yeşil’de tutundum ben,Kader dediğin şey, iki rengi bir kalbe koymuş nedense…Ah canım…Yaralı kalbimin gizli nefesi sensin,Biri gök gibi çöker, biri dal gibi eğilir üstüme… Mavi, gecelerden kalma bir…
-
4.Bölüm ”Bir’e Yürüyen İki Renk”
“Yakınlık, iki kalbin birbirine yaklaşma cesaretidir.” Çay bitmişti.Masada bardakların bıraktığı dairesel izler duruyordu; sanki iki farklı hayatın kesişim noktasıydı o izler. Kadın, bardakların birleştiği yere baktı. O an, zihninin içinde garip bir…
-
3.Bölüm ”Sıfırdan Başlayan İki Renk”
“Sıfır, hiçlik değildir, bazen en güzel başlangıçtır.” Köprüyü geçtiklerinde, sanki ikisinin içindeki eski bir yük köprünün üzerinde kalmıştı.Ardında bıraktıkları şey geçmişti, ilerisinde olan ise bir ihtimaldi. Adam yürürken kalbindeki yeşilin çok uzun…
-
2. Bölüm ”Birbirine Değen İki Renk”
… “Kalp bazen bir bakışla açılır.” Kadın, adamın yanına oturduğunda bankın ahşabı bile nefesini tuttu sanki.Otururken aralarında ne gereksiz bir yakınlık vardı, ne de mesafeyi büyüten bir uzaklık.Tam olması gerektiği gibi…İki rengin…
-
1. Bölüm ”Renklerin Sessizliği, Giriş”
Adamın içindeki yeşil uzun zamandır solgundu.Toprak yorulmuş, kökler kırılmış, dallar birer birer mevsimsiz düşmüştü.O, hayatın tüm gürültüsünden uzaklaşıp sessizliğin tam ortasında kalmış bir orman gibiydi.Kimsenin bilmeyi bile tercih etmediği bir yorgunluğu taşıyordu.…
-
”Yeşile Düşen Mavi, Özel Giriş Şiir”
“Renklerin Sessizliği” Mavi düştü bir gün,Kimse duymadı.Gökyüzü yere indi,Toprak nefes aldı. Yeşil bekledi sessizce,Kırığını gizleyerek.Rüzgar acıyı taşıdı,Kalp yine dirilerek. Sıfırdı yolun başı,Hiçlikti her adım.Sonra iki renk birleşti,Bir oldu yarınlarım. Ve anladılar sonunda,Her…
-
”Önsöz”
Her insan bir renktir.Kimi yeşildir; kökleri kırılmış bile olsa toprağa yeniden tutunmayı bilir.Kimi mavidir; derin, sessiz ve yaralarını kimseye göstermeyen bir gökyüzü gibidir. Bu kitap, iki rengin birbirinde iyileşme hikayesidir.Ne büyük laflar…
-
💙🟢 ”İthaf”
Bu kitap,Kırıldığı halde sevmekten vazgeçmeyenlere,Susup içine atanlara,Kalbinin kapısını kilitleyip anahtarını kimseye vermeyenlere… Gökyüzünü içinde taşıyan tüm mavilere,Toprağı yüreğinde saklayan tüm yeşillere… Ve en çok da…Hayatı sıfırdan başlatıpBir’e dönüştürebilen güçlü kalplere. Bu kitap,“Renkler…
